Skip to main content

Wie zijn wij?

Rindert Brouwer (1943) en Jeannette Goudsmit (1945) hebben zich vanuit persoonlijke interesses en vanuit raakvlakken met hun respectievelijke vakgebieden, op een aantal funeraire terreinen gespecialiseerd.

Rindert Brouwer & Jeannette Goudsmit

Rindert Brouwer

Rindert Brouwer was tot zijn pensioen leraar levensbeschouwing.

Vanuit zijn beroep en persoonlijke fascinatie heeft hij zich steeds meer verdiept in de cultuurgeschiedenis van dood, begraven en begraafplaatsen. Hij schreef boeken over Europese begraafplaatsen, was actief lid van de vereniging voor funeraire cultuur De Terebinth, organiseerde met zijn vrouw Jeannette twaalf funeraire reizen door Europa en onderhoudt deze website, waaraan hij om de drie maanden nieuwe artikelen toevoegt.

Jeannette Goudsmit

Jeannette Goudsmit was tot haar pensioen ziekenhuismaatschappelijk werker.

Zij fotografeert begraafplaatsen, haar foto's zijn te vinden op deze website. Zij was actief lid van De Terebinth en zij organiseerde samen met haar man Rindert de funeraire reizen door Europa. In de rubriek Verlieskunst zijn op deze website haar creatieve uitingen terug te vinden: o.a. ontwerpen van rouwkaarten en condoleancekaarten, keramische herinneringsmonumentjes en urnen. Van haar hand zijn ook de columns.

Atelier Terre aarde

Atelier Terre aarde begon toen Jeannette haar passie vond in het werken met klei en geleidelijk aan een hoek van ons huis ombouwde tot haar ‘atelier’ en er de naam ‘Atelier Terre aarde’ aan gaf.

Inmiddels groeide onze gezamenlijke interesse in de funeraire cultuur ook steeds verder uit: we bezochten en fotografeerden begraafplaatsen, we werden actief lid van een funeraire vereniging, we organiseerden funeraire reizen naar het buitenland en we begonnen een website, waarop de naam ‘terre aarde’ ook uitstekend paste.

En zo werd Atelier Terre aarde een ideële website over de funeraire cultuur in Europa. Een keramist is een schepper. Er zijn scheppingsverhalen, waarin de schepper een keramist is, die uit klei een mens boetseerde. Mooie beeldspraak: ‘de mens is uit de aarde genomen en zal tot de aarde terugkeren. Aarde tot aarde, stof tot stof.’ Zand erover! En daarna?

Daarover gaat onze website: op dat zand kwam een teken, een gedenkteken. Ter nagedachtenis, in memoriam. Het teken markeerde de plaats waar men naar terugkwam om te gedenken in het besef van eigen sterfelijkheid: Memento Mori, bedenkt dat je sterft.

En voor wie het wil zien, de letters staan gegrift in onze handpalmen als een blijvende herinnering aan ons eindige leven:

MM - Memento Mori!